Առաջին հայացքից Ձեր հեռախոսի լիթիումաիոնային մարտկոցն էներգաարտադրող պլաստիկ զանգված է, սակայն եթե Դուք բացեք և մանրակրկտորեն ուսումնասիրեք այն, ապա կտեսնեք, որ այնտեղ կա նաև որոշակի հեղուկ: Դա բացատրվում է նրանով, որ լիթիումաիոնային մարտկոցների մեծ մասը բաղկացած է մի քանի մասերից`երկու կարծր էլեկտրոդներից, որոնք բաժանված են պոլիմերային թաղանթով` լցված հեղուկ կամ գելային էլեկտրոլիտով:
Այժմ, Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտի հետազոտողները կարծում են, որ կատարել են առաջին քայլերն ամբողջովին կարծր լիթիումաիոնային մարտկոցների զարգացման ոլորտում: Արդյունքում ստացվում են մարտկոցներ, որոնք կարող են ավելի շատ էներգիա խնայել: Հետազոտողներն ուսումնասիրել են լիթիումային սուլֆիդների մեխանիկան, որը հետագայում կկարողանա փոխարինել հեղուկը` այն վերածելով ավելի կայուն էլեկտրոլիտի:
Հեղուկ էլեկտրոլիտների անցումը պինդ նյութերի կարող է մեծ առաջընթաց գրանցել: Նմանատիպ մարտկոցները կկարողանան պահել ավելի շատ էներգիա, քան ներկայիս լիթիումաիոնային մարտկոցները:
Հետազոտական թիմը ցանկացել է փորձարկել սուլֆիդը, որը չափազանց կարևոր է լիթիումաիոնային մարտկոցի համար: Սակայն նրանք բախվել են էական խոչընդոտի`սուլֆիդն այնքան զգայուն է սենյակային պայմանների նկատմամբ, որ այն չի կարող փորձարկվել դրսում: Նյութը փորձարկելու համար թիմը սուլֆիդը տեղադրել է հանքային յուղով լցված տարայի մեջ` մինչ մեխանիկական հատկությունները որոշելը:
Փորձարկումից հետո հետազոտողները եկել են այն եզրակացության, որ նյութն իրոք կճեղքվի բարձր լարվածության պայմաններում` «ինչպես ապակու դյուրաբեկ կտոր»:
Ստացված գիտելիքները կարող են օգնել թիմին ստեղծել նոր մարտկոցի համակարգեր` «հաշվարկելով, թե ինչ լարվածության կարող է դիմանալ նյութը նախքան ճեղքվելը», ասում է հետազոտության մասնակիցներից մեկը` Քրիստին Վան Վլիետը:
Նախագծի հեղինակներից Ֆրենկ Մակգրոգանը համաձայնվել է այս մտքի հետ: Թիմը կարող է ուսումնասիրել սուլֆիդի հատկությունները և մշակել նոր մարտկոցների համակարգեր այդ գիտելիքների շնորհիվ:
